U Prijedoru je danas obilježena 32. godišnjica logora smrti Keraterm, uspostavljenog naredbom Kriznog štaba općine Prijedor 24. maja 1992. godine. Kroz logor je, do njegovog zatvaranja početkom avgusta iste godine, prošlo oko 3.000 civila bošnjačke i hrvatske nacionalnosti, a ubijena je 371 osoba.

Najveći broj ubijenih, njih 350, je sa područja lijeve obale Sane, odnosno Mataruškog Brda.

Najveći zločini počinjeni su u noći sa 23. na 24. juli 1992. godine, kada je ubijeno oko 200 logoraša. Haški tribunal je ovaj masakr proglasio jednim od najstravičnijih zločina koji su počinjeni tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Posmrtni ostaci ubijenih nakon rata su ekshumirani u masovnim grobnicama Stari Kevljani, Jakarina Kosa i Tomašica.

Za zločine u logoru Keraterm osuđeno je devet pripadnika tadašnjih srpskih vojnih i policijskih snaga sa područja iz Prijedora.

Pred Haškim tribunalom osuđeni su Duško Sikirica na 15 godina zatvora, Zoran Žigić na 25 godina, Duško Tadić, osuđen između ostalih zločina i za Keraterm, na 20 godina, Predrag Banović na osam godina, Dragan Kolundžija osuđen na tri godine, Damir Došen na pet godina, Milojica Kos, osuđen između ostalih zločina i za Keraterm, na osam godina.

Pred Sudom Bosne i Hercegovine osuđeni su Dušan Fuštar na devet godina i Duško Knežević na 31 godinu zatvora.

Zločini počinjeni u logoru Keraterm bili su i dio optužnica protiv presuđenih ratnih zločinaca Biljane Plavšić, osuđene na 11 godina, Momčila Krajišnika, osuđenog na 20 godina, Radoslava Brđanina, osuđenog na 30 godina, Miće Stanišića, osuđenog na 22 godine i Stojana Župljanina, osuđenog na 22 godine zatvora.

Svi presuđeni, osim dva stražara, su osuđeni po komandnoj odgovornosti što znači da direktni izvršioci zločina, ubice, još nisu procesuirani.

U Prijedoru je danas obilježena 32. godišnjica logora smrti Keraterm, uspostavljenog naredbom Kriznog štaba općine Prijedor 24. maja 1992. godine. Kroz logor je, do njegovog zatvaranja početkom avgusta iste godine, prošlo oko 3.000 civila bošnjačke i hrvatske nacionalnosti, a ubijena je 371 osoba.

Najveći broj ubijenih, njih 350, je sa područja lijeve obale Sane, odnosno Mataruškog Brda.

Najveći zločini počinjeni su u noći sa 23. na 24. juli 1992. godine, kada je ubijeno oko 200 logoraša. Haški tribunal je ovaj masakr proglasio jednim od najstravičnijih zločina koji su počinjeni tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Posmrtni ostaci ubijenih nakon rata su ekshumirani u masovnim grobnicama Stari Kevljani, Jakarina Kosa i Tomašica.

Za zločine u logoru Keraterm osuđeno je devet pripadnika tadašnjih srpskih vojnih i policijskih snaga sa područja iz Prijedora.

Pred Haškim tribunalom osuđeni su Duško Sikirica na 15 godina zatvora, Zoran Žigić na 25 godina, Duško Tadić, osuđen između ostalih zločina i za Keraterm, na 20 godina, Predrag Banović na osam godina, Dragan Kolundžija osuđen na tri godine, Damir Došen na pet godina, Milojica Kos, osuđen između ostalih zločina i za Keraterm, na osam godina.

Pred Sudom Bosne i Hercegovine osuđeni su Dušan Fuštar na devet godina i Duško Knežević na 31 godinu zatvora.

Zločini počinjeni u logoru Keraterm bili su i dio optužnica protiv presuđenih ratnih zločinaca Biljane Plavšić, osuđene na 11 godina, Momčila Krajišnika, osuđenog na 20 godina, Radoslava Brđanina, osuđenog na 30 godina, Miće Stanišića, osuđenog na 22 godine i Stojana Župljanina, osuđenog na 22 godine zatvora.

Svi presuđeni, osim dva stražara, su osuđeni po komandnoj odgovornosti što znači da direktni izvršioci zločina, ubice, još nisu procesuirani.