U BiH je tokom 2018. i 2019. godine prijavljeno ukupno 126 slučajeva silovanja, od čega 31 u Republici Srpskoj, podaci su Viskog sudskog i tužilačkog savjeta /VSTS/ BiH.

U ove dvije godine sudovi u BiH izrekli su 38 presuda za silovanje, a samo 24 silovatelja su dobila zatvorske kazne, prenosi “EuroBlic” i ističe da je sedam optuženih oslobođeno, dok ih se isto toliko izvuklo sa novčanom kaznom ili uslovnom osudom. 
 
U analizi sudskih presuda za seksualno nasilje nad ženama i djevojčicama u BiH, koju je u okviru projekta nevladinih organizacija pod motom “Prekinimo ćutanje” uradila Ivanka Marković, profesor krivičnog prava i poslanik u Narodnoj skupštini Srpske, navedeno je da postupci traju dugo, najčešće godinama, a žrtve su nezaštićene, jer se optuženi za silovanje i druge seksualne delikte u 80 odsto slučajeva brane sa slobode. 

U takvim okolnostima nerijetko se dešava da silovatelj na ulici presreće žrtvu, prijeti joj i vrijeđa je. 

Markovićeva kaže da sudovi često uzimaju kao olakšavajuće okolnosti siromaštvo ili nezaposlenost iako je činjenica da neko nezaposlen nema nikakvih dodirnih tačaka sa suštinom krivičnog djela silovanja.

Kako je utvrđeno analizom, u presudama su žrtve dehumanizovane jer su podaci o njima svedeni na minimum. Nije rijedak slučaj ni da se u sudskom postupku preispituje da li je žrtva “izazvala silovatelja”, dok se za siledžije gotovo uvijek nađe neka olakšavajuća okolnost.

– U nekim presudama se navodi da je `djelo učinjeno bez bilo kakvog povoda od oštećene`, što navodi na zaključak da žrtva može, svojim ponašanjem dati povod da bude silovana – navodi Markovićeva.

U BiH je tokom 2018. i 2019. godine prijavljeno ukupno 126 slučajeva silovanja, od čega 31 u Republici Srpskoj, podaci su Viskog sudskog i tužilačkog savjeta /VSTS/ BiH.

U ove dvije godine sudovi u BiH izrekli su 38 presuda za silovanje, a samo 24 silovatelja su dobila zatvorske kazne, prenosi “EuroBlic” i ističe da je sedam optuženih oslobođeno, dok ih se isto toliko izvuklo sa novčanom kaznom ili uslovnom osudom. 
 
U analizi sudskih presuda za seksualno nasilje nad ženama i djevojčicama u BiH, koju je u okviru projekta nevladinih organizacija pod motom “Prekinimo ćutanje” uradila Ivanka Marković, profesor krivičnog prava i poslanik u Narodnoj skupštini Srpske, navedeno je da postupci traju dugo, najčešće godinama, a žrtve su nezaštićene, jer se optuženi za silovanje i druge seksualne delikte u 80 odsto slučajeva brane sa slobode. 

U takvim okolnostima nerijetko se dešava da silovatelj na ulici presreće žrtvu, prijeti joj i vrijeđa je. 

Markovićeva kaže da sudovi često uzimaju kao olakšavajuće okolnosti siromaštvo ili nezaposlenost iako je činjenica da neko nezaposlen nema nikakvih dodirnih tačaka sa suštinom krivičnog djela silovanja.

Kako je utvrđeno analizom, u presudama su žrtve dehumanizovane jer su podaci o njima svedeni na minimum. Nije rijedak slučaj ni da se u sudskom postupku preispituje da li je žrtva “izazvala silovatelja”, dok se za siledžije gotovo uvijek nađe neka olakšavajuća okolnost.

– U nekim presudama se navodi da je `djelo učinjeno bez bilo kakvog povoda od oštećene`, što navodi na zaključak da žrtva može, svojim ponašanjem dati povod da bude silovana – navodi Markovićeva.