Visoki predstavnik međunarodne zajednice u Bosni i Hercegovini Kristijan Šmit kazao je danas da je konačna presuda u predmetu Jovice Stanišića i Franka Simatovića posljednja velika presuda Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove.

“Nadam se da će ova presuda pomoći preživjelima i porodicama žrtava da nađu barem malo mira i pronađu spokoj nakon užasa koje su doživjeli tokom 1990-ih. Ovom presudom ispunjava se zadaća Mehanizma koja se odnosi na procesuiranje predmeta najtežih zločina počinjenih na teritoriji bivše Jugoslavije”, napisao je Šmit na Tviteru.

Međutim, podvukao je da to ne može značiti da će oni koji su počinili ove zločine, a kojima još nije suđeno, ostati nekažnjeni, nego je potrebno osigurati da domaći sudovi efikasno procesuiraju preostale predmete ratnih zločina.

“Procesuiranja predmeta pred pravosudnim institucijama je također u interesu društva u cjelini. Neophodno je utvrditi historijske činjenice, što će omogućiti da se govori istina, da se odbace suprotstavljeni narativi i da se podstiče pomirenje”, zaključio je Šmit.

Jovica Stanišić i Franko Simatović, bivši rukovodioci Službe državne bezbjednosti (SDB) Srbije, proglašeni su krivim za ratne zločine u Bosni i Hercegovini, konkretnije u Bijeljini, Zvorniku, Doboju, Trnovu, Bosanskom Šamcu i Sanskom Mostu, te odgovornim za učešće u udruženom zločinačkom poduhvatu (UZP) kao i za ubistvo počinjeno  na jednom lokalitetu u Hrvatskoj u junu 1992. godine, te osuđeni na po 15 godina zatvora.

Radi se o konačnoj presudi koju je Jovici Stanišiću, bivšem šefu Službe državne bezbjednosti Srbije, i Franku Simatoviću, nekadašnjem komandantu Jedinice za specijalne operacije (JSO), nakon obnovljenog postupka, izrekao Mehanizam za međunarodne krivične sudove (MMKS).

Žalbeno vijeće je, istovremeno, zaključilo da su Stanišić i Simatović odgovorni za udruženi zločinački poduhvat (UZP) s ciljem prisilnog i trajnog uklanjanja nesrpskog stanovništva iz velikih dijelova Hrvatske i tokom rata u BiH (1992-1995.) i to putem počinjenja ubistava, deportacije i nehumanih djela, odnosno  prisilnog premještanja i progona.

Visoki predstavnik međunarodne zajednice u Bosni i Hercegovini Kristijan Šmit kazao je danas da je konačna presuda u predmetu Jovice Stanišića i Franka Simatovića posljednja velika presuda Međunarodnog rezidualnog mehanizma za krivične sudove.

“Nadam se da će ova presuda pomoći preživjelima i porodicama žrtava da nađu barem malo mira i pronađu spokoj nakon užasa koje su doživjeli tokom 1990-ih. Ovom presudom ispunjava se zadaća Mehanizma koja se odnosi na procesuiranje predmeta najtežih zločina počinjenih na teritoriji bivše Jugoslavije”, napisao je Šmit na Tviteru.

Međutim, podvukao je da to ne može značiti da će oni koji su počinili ove zločine, a kojima još nije suđeno, ostati nekažnjeni, nego je potrebno osigurati da domaći sudovi efikasno procesuiraju preostale predmete ratnih zločina.

“Procesuiranja predmeta pred pravosudnim institucijama je također u interesu društva u cjelini. Neophodno je utvrditi historijske činjenice, što će omogućiti da se govori istina, da se odbace suprotstavljeni narativi i da se podstiče pomirenje”, zaključio je Šmit.

Jovica Stanišić i Franko Simatović, bivši rukovodioci Službe državne bezbjednosti (SDB) Srbije, proglašeni su krivim za ratne zločine u Bosni i Hercegovini, konkretnije u Bijeljini, Zvorniku, Doboju, Trnovu, Bosanskom Šamcu i Sanskom Mostu, te odgovornim za učešće u udruženom zločinačkom poduhvatu (UZP) kao i za ubistvo počinjeno  na jednom lokalitetu u Hrvatskoj u junu 1992. godine, te osuđeni na po 15 godina zatvora.

Radi se o konačnoj presudi koju je Jovici Stanišiću, bivšem šefu Službe državne bezbjednosti Srbije, i Franku Simatoviću, nekadašnjem komandantu Jedinice za specijalne operacije (JSO), nakon obnovljenog postupka, izrekao Mehanizam za međunarodne krivične sudove (MMKS).

Žalbeno vijeće je, istovremeno, zaključilo da su Stanišić i Simatović odgovorni za udruženi zločinački poduhvat (UZP) s ciljem prisilnog i trajnog uklanjanja nesrpskog stanovništva iz velikih dijelova Hrvatske i tokom rata u BiH (1992-1995.) i to putem počinjenja ubistava, deportacije i nehumanih djela, odnosno  prisilnog premještanja i progona.