U Beogradu je jučer održan miting pod nazivom “Ne damo Srbiju”, koji je vladajuća struktura na čelu s predsjednikom Aleksandrom Vučićem najavila kao događaj od istorijskog značaja. Skup je uslijedio kao direktan odgovor na višemjesečne studentske proteste koji su se proširili širom Srbije, a posebno uzeli maha u glavnom gradu.

Okupljanje je organizovano na platou ispred Doma Narodne skupštine, proširujući se na Trg Nikole Pašića i dio Bulevara kralja Aleksandra, sve do raskrsnice s Ulicom Desanke Maksimović.

Procjene broja učesnika variraju u zavisnosti od izvora. Prema podacima organizacije Arhiv javnih skupova, koja se oslanja na snimke iz vazduha u trenutku kada je događaj počeo oko 19 sati, na skupu je bilo prisutno približno 55.000 ljudi. Međutim, predsjednik Vučić, pozivajući se na policijske podatke, tokom obraćanja okupljenima tvrdio je da se broj kreće oko 145.000, uz napomenu da “vjeruje da ih je bilo i više”.

S druge strane, lider opozicione Stranke slobode i pravde (SSP) Dragan Đilas iznio je znatno nižu procjenu, navodeći da se okupilo svega oko 20.000 ljudi, uprkos, kako je rekao, ogromnoj logistici i masovnom organizovanom dovođenju simpatizera iz cijele zemlje.

“Uz svu moguću podršku i hiljade autobusa, jedva dvadesetak hiljada ljudi na Vučićevom ‘najvećem skupu u istoriji Beograda’. Od Beograđana nije došao niko, osim ministra Siniše Malog i vlasnika Pinka, Željka Mitrovića”, poručio je Đilas na društvenoj mreži X.

Za razliku od režimskog mitinga, opozicioni protest “15. za 15”, koji je održan 15. marta ove godine, prema procjenama iste organizacije Arhiv javnih skupova, okupio je između 275.000 i 325.000 ljudi. Organizatori su tada naglasili da je broj mogao biti i veći, imajući u vidu teškoće u preciznom izračunu zbog kretanja mase i nerazjašnjenih zona okupljanja, naročito na Novom Beogradu.

Protest “15. za 15” nastao je kao reakcija na, kako su isticali organizatori i učesnici, sistemske propuste vlasti – od urušavanja nadstrešnice u Novom Sadu, preko sve izraženijih problema u oblasti ljudskih prava, do nezadovoljstva šire populacije zbog ignorisanja studentskih zahtjeva. Mnogi analitičari taj skup ocjenjuju kao jedan od najvećih u novijoj političkoj historiji Beograda.

U Beogradu je jučer održan miting pod nazivom “Ne damo Srbiju”, koji je vladajuća struktura na čelu s predsjednikom Aleksandrom Vučićem najavila kao događaj od istorijskog značaja. Skup je uslijedio kao direktan odgovor na višemjesečne studentske proteste koji su se proširili širom Srbije, a posebno uzeli maha u glavnom gradu.

Okupljanje je organizovano na platou ispred Doma Narodne skupštine, proširujući se na Trg Nikole Pašića i dio Bulevara kralja Aleksandra, sve do raskrsnice s Ulicom Desanke Maksimović.

Procjene broja učesnika variraju u zavisnosti od izvora. Prema podacima organizacije Arhiv javnih skupova, koja se oslanja na snimke iz vazduha u trenutku kada je događaj počeo oko 19 sati, na skupu je bilo prisutno približno 55.000 ljudi. Međutim, predsjednik Vučić, pozivajući se na policijske podatke, tokom obraćanja okupljenima tvrdio je da se broj kreće oko 145.000, uz napomenu da “vjeruje da ih je bilo i više”.

S druge strane, lider opozicione Stranke slobode i pravde (SSP) Dragan Đilas iznio je znatno nižu procjenu, navodeći da se okupilo svega oko 20.000 ljudi, uprkos, kako je rekao, ogromnoj logistici i masovnom organizovanom dovođenju simpatizera iz cijele zemlje.

“Uz svu moguću podršku i hiljade autobusa, jedva dvadesetak hiljada ljudi na Vučićevom ‘najvećem skupu u istoriji Beograda’. Od Beograđana nije došao niko, osim ministra Siniše Malog i vlasnika Pinka, Željka Mitrovića”, poručio je Đilas na društvenoj mreži X.

Za razliku od režimskog mitinga, opozicioni protest “15. za 15”, koji je održan 15. marta ove godine, prema procjenama iste organizacije Arhiv javnih skupova, okupio je između 275.000 i 325.000 ljudi. Organizatori su tada naglasili da je broj mogao biti i veći, imajući u vidu teškoće u preciznom izračunu zbog kretanja mase i nerazjašnjenih zona okupljanja, naročito na Novom Beogradu.

Protest “15. za 15” nastao je kao reakcija na, kako su isticali organizatori i učesnici, sistemske propuste vlasti – od urušavanja nadstrešnice u Novom Sadu, preko sve izraženijih problema u oblasti ljudskih prava, do nezadovoljstva šire populacije zbog ignorisanja studentskih zahtjeva. Mnogi analitičari taj skup ocjenjuju kao jedan od najvećih u novijoj političkoj historiji Beograda.