Nekada je bijes oblaka usmjeren i ka nebu, o čemu svjedoči i rijedak atmosferski fenomen “Veliki mlaz”. Naučnici znaju otprilike kako nastaje, ali i dalje nisu sasvim usaglašeni oko toga šta je njegov tačan uzrok.

Naime, moćan mlaz kreće od gornje površine oblaka i prazni se na gore, ka jonosferi, sloju atmosfere koji počinje oko 48 kilometara iznad Zemlje. Ovi mlazevi su toliko moćni da nekada premašuju 50 kilometara u dometu, te tako dodirnu i samu ivicu svemira, koja se nalazi na 100 kilometara od nivoa mora na Zemlji – takozvana Karmanova linija.

Naučnici su utvrili da ovaj fenomen često nastaje iznad okeana, ali i tokom oluja iznad zemlje gdje nema puno pražnjenja elektriciteta, odnosno grom ne udara često. Vjeruju da možda nakupljeni elektricitet tako gleda gdje će da “pobjegne” i uspijeva da to uradi ka svemiru, umjesto ka tlu.

Naučnici i dalje pokušavaju da saznaju više o ovom fenomenu, ali otežava im činjenica da su oni rijetki, pa tako samo pet puta godišnje neko uspije da dokumentuje nešto poput “Velikog mlaza”.

Svakako su još jedan podsjetnik koliko je naša planeta čudesna i da treba da je čuvamo.

Nekada je bijes oblaka usmjeren i ka nebu, o čemu svjedoči i rijedak atmosferski fenomen “Veliki mlaz”. Naučnici znaju otprilike kako nastaje, ali i dalje nisu sasvim usaglašeni oko toga šta je njegov tačan uzrok.

Naime, moćan mlaz kreće od gornje površine oblaka i prazni se na gore, ka jonosferi, sloju atmosfere koji počinje oko 48 kilometara iznad Zemlje. Ovi mlazevi su toliko moćni da nekada premašuju 50 kilometara u dometu, te tako dodirnu i samu ivicu svemira, koja se nalazi na 100 kilometara od nivoa mora na Zemlji – takozvana Karmanova linija.

Naučnici su utvrili da ovaj fenomen često nastaje iznad okeana, ali i tokom oluja iznad zemlje gdje nema puno pražnjenja elektriciteta, odnosno grom ne udara često. Vjeruju da možda nakupljeni elektricitet tako gleda gdje će da “pobjegne” i uspijeva da to uradi ka svemiru, umjesto ka tlu.

Naučnici i dalje pokušavaju da saznaju više o ovom fenomenu, ali otežava im činjenica da su oni rijetki, pa tako samo pet puta godišnje neko uspije da dokumentuje nešto poput “Velikog mlaza”.

Svakako su još jedan podsjetnik koliko je naša planeta čudesna i da treba da je čuvamo.