Nova studija, koja je inače rađena na miševima na Japanskom univerzitetu Tsukuba, pokazala je da pojedinačne genetske mutacije mogu povećati količinu sna koja je potrebna jedinki miša, a za ovo otkriće istraživači smatraju da može pružiti koristan uvid u navike vezane za spavanje kod ljudi.

Studija objavljena u žurnalu Proceedings of the National Academy of Sciences navodi da se malo zna o fiziološkim mehanizmima koji reguliraju spavanje. Za ovu studiju autori su sagledali prethodno istraživanje mutacije proteina koji se nazivaju SIK3 i ispitali su efekte koje su ove supstance imale na navike spavanja kod miševa.

Pored toga što su zapazili koliko dugo su miševi spavali i koliko dugo su bili budni, naučnici su istraživali svoju aktivnost mozga tokom perioda sanjanja i mirne faze sna, te nivoa budnosti tokom budnog perioda.

Otkrili su da je mutiranjem 551. aminokiseline u SIK3 proteinima, miševima kasnije bilo potrebno više spavanja i da su duže spavali, što se odražavalo na njihovu moždanu aktivnost. Miševi su također bili budni manje vremena nego obično tokom noći, što je inače vrijeme kada su najaktivniji.

“Nalazi su bili naročito zanimljivi jer su ove mutacije utjecale na periode spavanja bez brzog očnog kretanja, u velikoj meri nesaničnog dijela sna, dok je tvrdo spavanje u velikoj mjeri nepromijenjeno”, rekao je koautor studije Masashi Yanagisawa te dodaje:

“Istraživanje je pokazalo da je SIK3 uključen u vrlo specifične regulatorne mehanizme vezane za spavanje.”

Vodeći autor istraživanja Takoto Honda dodao je da su karakteristike ove specifične aminokiseline u SIK3 proteinu slične širom životinjskog carstva, što znači da su nalazi djelomično relevantni i za ljude i mogli bi imati koristi za daljnja istraživanja kada su u pitanju razni zdravstveni poremećaji kod ljudi.

“Primjerice, u uslovima idiopatske hipersomnije, pacijenti doživljavaju snažnu potrebu za spavanjem i spavaju stalno tokom dana, kao što to rade miševi u našoj studiji. Naš rad bi mogao odgovoriti na pitanje zašto je to tako”, rekao je Honda.

Ovo može značiti da ljudi koji pate od nedostatka sna mogu imati mutiranu verziju istog proteina ispitivanog u istraživanju. Međutim, imajući u vidu da je studija sprovedena na miševima, a ne na ljudima, ne postoji način da se utvrdi sigurnost podataka.

Spavanje manje od sedam sati tokom noći povezano je s povećanim rizikom od razvoja stanja kao što su gojaznost, dijabetes, visok krvni pritisak, bolesti srca, moždani udar i česti mentalni problemi.

Nova studija, koja je inače rađena na miševima na Japanskom univerzitetu Tsukuba, pokazala je da pojedinačne genetske mutacije mogu povećati količinu sna koja je potrebna jedinki miša, a za ovo otkriće istraživači smatraju da može pružiti koristan uvid u navike vezane za spavanje kod ljudi.

Studija objavljena u žurnalu Proceedings of the National Academy of Sciences navodi da se malo zna o fiziološkim mehanizmima koji reguliraju spavanje. Za ovu studiju autori su sagledali prethodno istraživanje mutacije proteina koji se nazivaju SIK3 i ispitali su efekte koje su ove supstance imale na navike spavanja kod miševa.

Pored toga što su zapazili koliko dugo su miševi spavali i koliko dugo su bili budni, naučnici su istraživali svoju aktivnost mozga tokom perioda sanjanja i mirne faze sna, te nivoa budnosti tokom budnog perioda.

Otkrili su da je mutiranjem 551. aminokiseline u SIK3 proteinima, miševima kasnije bilo potrebno više spavanja i da su duže spavali, što se odražavalo na njihovu moždanu aktivnost. Miševi su također bili budni manje vremena nego obično tokom noći, što je inače vrijeme kada su najaktivniji.

“Nalazi su bili naročito zanimljivi jer su ove mutacije utjecale na periode spavanja bez brzog očnog kretanja, u velikoj meri nesaničnog dijela sna, dok je tvrdo spavanje u velikoj mjeri nepromijenjeno”, rekao je koautor studije Masashi Yanagisawa te dodaje:

“Istraživanje je pokazalo da je SIK3 uključen u vrlo specifične regulatorne mehanizme vezane za spavanje.”

Vodeći autor istraživanja Takoto Honda dodao je da su karakteristike ove specifične aminokiseline u SIK3 proteinu slične širom životinjskog carstva, što znači da su nalazi djelomično relevantni i za ljude i mogli bi imati koristi za daljnja istraživanja kada su u pitanju razni zdravstveni poremećaji kod ljudi.

“Primjerice, u uslovima idiopatske hipersomnije, pacijenti doživljavaju snažnu potrebu za spavanjem i spavaju stalno tokom dana, kao što to rade miševi u našoj studiji. Naš rad bi mogao odgovoriti na pitanje zašto je to tako”, rekao je Honda.

Ovo može značiti da ljudi koji pate od nedostatka sna mogu imati mutiranu verziju istog proteina ispitivanog u istraživanju. Međutim, imajući u vidu da je studija sprovedena na miševima, a ne na ljudima, ne postoji način da se utvrdi sigurnost podataka.

Spavanje manje od sedam sati tokom noći povezano je s povećanim rizikom od razvoja stanja kao što su gojaznost, dijabetes, visok krvni pritisak, bolesti srca, moždani udar i česti mentalni problemi.