Ozonska rupa iznad Antarktika ove godine bi mogla da bude jedna od najmanjih koje su uočene u posljednje tri decenije, saopštili su naučnici.

Posmatranja količine ovog gasa u višim slojevima atmosfere pokazala su da se rupa nije otvorila tokom 2019. godine na način na koji se to obično dešava.

Služba EU za monitoring atmosfere Kopernikus /KAMS/ saopštila je da je rupa trenutno više nego upola manja nego što je uobičajeno za sredinu septembra.

Ova agencija EU dodala je da se rupa pomjerila sa Južnog pola, iznad kojeg se obično nalazi. Prema projekcijama KAMS-a, nivo ozona biće stabilan ili će umjereno porasti u narednim danima.

Ozon je molekul koji se sastoji od tri atoma kiseonika. On je odgovoran za filtriranje štetnog ultraljubičastog zračenja sa Sunca.

Ovaj gas se konstantno stvara i uništava u stratosferi, oko 20 do 30 kilometara iznad površine Zemlje.

Ovaj ciklus odvija se uravnoženo u atmoferi koja je nezagađena, ali hemikalije koje nastaju uljed aktivnosti čovječanstva izazivaju poremećaje. Rezultat je gubitak ozona koji je najveći iznad Antarktika u septembru i oktobru.

Ozonska rupa iznad Antarktika ove godine bi mogla da bude jedna od najmanjih koje su uočene u posljednje tri decenije, saopštili su naučnici.

Posmatranja količine ovog gasa u višim slojevima atmosfere pokazala su da se rupa nije otvorila tokom 2019. godine na način na koji se to obično dešava.

Služba EU za monitoring atmosfere Kopernikus /KAMS/ saopštila je da je rupa trenutno više nego upola manja nego što je uobičajeno za sredinu septembra.

Ova agencija EU dodala je da se rupa pomjerila sa Južnog pola, iznad kojeg se obično nalazi. Prema projekcijama KAMS-a, nivo ozona biće stabilan ili će umjereno porasti u narednim danima.

Ozon je molekul koji se sastoji od tri atoma kiseonika. On je odgovoran za filtriranje štetnog ultraljubičastog zračenja sa Sunca.

Ovaj gas se konstantno stvara i uništava u stratosferi, oko 20 do 30 kilometara iznad površine Zemlje.

Ovaj ciklus odvija se uravnoženo u atmoferi koja je nezagađena, ali hemikalije koje nastaju uljed aktivnosti čovječanstva izazivaju poremećaje. Rezultat je gubitak ozona koji je najveći iznad Antarktika u septembru i oktobru.