Na današnji dan 8. augusta 1925. godine rođen je Alija Izetbegović, prvi predsjednik međunarodno priznate države Bosne i Hercegovine i vrhovni komandant Armije RBiH tokom rata u BiH od 1992. do 1995. godine, te prvi predsjednik Stranke Demokratske akcije (SDA).

Izetbegović je rođen u Bosanskom Šamcu, a odrastao je i školovao se u Sarajevu, gdje je i diplomirao na Pravnom fakultetu.

Zbog svojih čvrstih političkih opredjeljenja u dva navrata bio je osuđivan i zatvaran, najprije 1946. godine, a zatim i 1983. godine u politički montiranom “Sarajevskom procesu”, kada je kao prvooptuženi u grupi od 13 muslimanskih intelektualaca osuđen na 14 godina zatvora.

Dobitnik je niza priznanja i nagrada, kao što su nagrada Kralja Fejsala za služenje islamu, medalje Centra za demokratiju iz Washingtona, a najuticajniji španski list, madridski “El-Mundo”, izabrao ga je 1995. za ličnost godine u svijetu.

Govorio je nekoliko jezika, među kojima su i njemački, francuski i engleski. Autor je većeg broja publicističkih radova i studija, te svjetskih priznatih knjiga među kojima su najpoznatije “Islam između istoka i zapada”, “Problemi islamskog preporoda” i “Islamska deklaracija”, zbog koje je završio u zatvoru. Godine 1999. objavio je knjigu “Moj bijeg u slobodu”, a 2000. godine knjigu “Sjećanja”.

Tokom rata od 1992. do 1995. godine Izetbegović je pokušavao održati dobre veze i s Istokom i sa Zapadom. Bio je izuzetno cijenjen u političkim krugovima kao primjer tolerantnog i mudrog političara, primjer modernog demokrate.

U svom posljednjem javnom nastupu, Izetbegović je poručio građanima BiH da “Srbi budu Srbi, Bošnjaci-Bošnjaci, Hrvati-Hrvati, ali da svi budu malo više Bosanci”, te da je važno da je “Bosna opstala”.

Oni koji su ga dobro poznavali govorili su da je bio spokojan u svojim posljednjim danima, ali da je bio staložen i razborit čovjek i u najtežim danima za Bosnu i Hercegovinu.

Umro je 19. oktobra 2003. godine i ukopan na Šehidskom mezarju Kovači u Sarajevu. Dženazi je prisustvovalo više od 100.000 osoba, među kojima su bili i brojni međunarodni i domaći zvaničnici.

“Danas se čini prikladnim da i nebo plače iznad BiH”, kazao je tada Paddy Ashdown, ističući kako je Izetbegović bio ličnost koja je uradila više nego bilo ko drugi da osigura opstanak moderne države BiH.

Na današnji dan 8. augusta 1925. godine rođen je Alija Izetbegović, prvi predsjednik međunarodno priznate države Bosne i Hercegovine i vrhovni komandant Armije RBiH tokom rata u BiH od 1992. do 1995. godine, te prvi predsjednik Stranke Demokratske akcije (SDA).

Izetbegović je rođen u Bosanskom Šamcu, a odrastao je i školovao se u Sarajevu, gdje je i diplomirao na Pravnom fakultetu.

Zbog svojih čvrstih političkih opredjeljenja u dva navrata bio je osuđivan i zatvaran, najprije 1946. godine, a zatim i 1983. godine u politički montiranom “Sarajevskom procesu”, kada je kao prvooptuženi u grupi od 13 muslimanskih intelektualaca osuđen na 14 godina zatvora.

Dobitnik je niza priznanja i nagrada, kao što su nagrada Kralja Fejsala za služenje islamu, medalje Centra za demokratiju iz Washingtona, a najuticajniji španski list, madridski “El-Mundo”, izabrao ga je 1995. za ličnost godine u svijetu.

Govorio je nekoliko jezika, među kojima su i njemački, francuski i engleski. Autor je većeg broja publicističkih radova i studija, te svjetskih priznatih knjiga među kojima su najpoznatije “Islam između istoka i zapada”, “Problemi islamskog preporoda” i “Islamska deklaracija”, zbog koje je završio u zatvoru. Godine 1999. objavio je knjigu “Moj bijeg u slobodu”, a 2000. godine knjigu “Sjećanja”.

Tokom rata od 1992. do 1995. godine Izetbegović je pokušavao održati dobre veze i s Istokom i sa Zapadom. Bio je izuzetno cijenjen u političkim krugovima kao primjer tolerantnog i mudrog političara, primjer modernog demokrate.

U svom posljednjem javnom nastupu, Izetbegović je poručio građanima BiH da “Srbi budu Srbi, Bošnjaci-Bošnjaci, Hrvati-Hrvati, ali da svi budu malo više Bosanci”, te da je važno da je “Bosna opstala”.

Oni koji su ga dobro poznavali govorili su da je bio spokojan u svojim posljednjim danima, ali da je bio staložen i razborit čovjek i u najtežim danima za Bosnu i Hercegovinu.

Umro je 19. oktobra 2003. godine i ukopan na Šehidskom mezarju Kovači u Sarajevu. Dženazi je prisustvovalo više od 100.000 osoba, među kojima su bili i brojni međunarodni i domaći zvaničnici.

“Danas se čini prikladnim da i nebo plače iznad BiH”, kazao je tada Paddy Ashdown, ističući kako je Izetbegović bio ličnost koja je uradila više nego bilo ko drugi da osigura opstanak moderne države BiH.