Apelacioni sud u Beogradu preinačio je presudu kojom su dvojica pripadnika Vojne policije Vojske Republike Srpske (VRS) Marko Pauković (48) i Dragan Bajić (52) zbog nedostatka dokaza bili oslobođeni od optužbi i pravosnažno ih osudio na po dvanaest godina zatvora zbog ubistva petoro Bošnjaka u mjestu Kamičak, općina Ključ (Bosna i Hercegovina) 1992. godine, prenosi agencija Tanjug.

Oni su prethodno u dva navrata u prvostepenim postupcima bili oslobađani od optužbi zbog nedostatka dokaza.

Ovom trećestepenom odlukom, koja je objavljena na internetskoj stranici beogradskog Apelacionog suda, potvrđena je drugostepena presuda tog suda kojom je u maju ove godine preinačena druga prvostepena oslobađajuća presuda.

Bajić i Pauković su sada pravosnažno proglašeni krivim što su 10. oktobra 1992. godine u mjestu Kamičak, kao pripadnici Vojne policije Šeste sanske brigade Vojske Republike Srpske ubili Hasana Rahića (60), Minku Jusić (70), Muniru Hotić (54), Đemilu Behar (54) i tada maljoletnu Safetu Behar (12), pucajući u njih iz automatskim pušaka.

Jedini mogući zaključak

U obrazloženju pravosnažne odluke Apelacionog suda navodi se kako izvedeni dokazi nesumnjivo ukazuju na jedini mogući zaključak – da su baš ovi okrivljeni izvršili ovo krivično djelo.

Sud je utvrdio i kako je kod okrivljenih postojao, kako se navodi, jedinstveni umišljaj jer je „jedan prihvatao radnje drugoga kao svoje i zajedničke izražavajući time volju da zajedno izvrše delo“.

Prilikom donošenja odluke o kazni, Apelacioni sud je od olakšavajućih okolnosti na strani okrivljenih cijenio njihov raniji život, da su u vrijeme izvršenja krivičnog djela imali 21, odnosno 24 godine, kao i njihove porodične prilike.

Kao otežavajuću okolnost sud je cijenio težinu izvršenog krivičnog djela i nastale posljedice, odnosno kako je tom prilikom stradalo petoro ljudi, od čega četiri žene i djevojčica od 12 godina, kao i da su ubijeni bili nezaštićena lica koja nisu doprinijela ovakvom ponašanju okrivljenih, niti su kod njih mogla izazvati osjećaj ugroženosti, dodaje Tanjug.

Apelacioni sud u Beogradu preinačio je presudu kojom su dvojica pripadnika Vojne policije Vojske Republike Srpske (VRS) Marko Pauković (48) i Dragan Bajić (52) zbog nedostatka dokaza bili oslobođeni od optužbi i pravosnažno ih osudio na po dvanaest godina zatvora zbog ubistva petoro Bošnjaka u mjestu Kamičak, općina Ključ (Bosna i Hercegovina) 1992. godine, prenosi agencija Tanjug.

Oni su prethodno u dva navrata u prvostepenim postupcima bili oslobađani od optužbi zbog nedostatka dokaza.

Ovom trećestepenom odlukom, koja je objavljena na internetskoj stranici beogradskog Apelacionog suda, potvrđena je drugostepena presuda tog suda kojom je u maju ove godine preinačena druga prvostepena oslobađajuća presuda.

Bajić i Pauković su sada pravosnažno proglašeni krivim što su 10. oktobra 1992. godine u mjestu Kamičak, kao pripadnici Vojne policije Šeste sanske brigade Vojske Republike Srpske ubili Hasana Rahića (60), Minku Jusić (70), Muniru Hotić (54), Đemilu Behar (54) i tada maljoletnu Safetu Behar (12), pucajući u njih iz automatskim pušaka.

Jedini mogući zaključak

U obrazloženju pravosnažne odluke Apelacionog suda navodi se kako izvedeni dokazi nesumnjivo ukazuju na jedini mogući zaključak – da su baš ovi okrivljeni izvršili ovo krivično djelo.

Sud je utvrdio i kako je kod okrivljenih postojao, kako se navodi, jedinstveni umišljaj jer je „jedan prihvatao radnje drugoga kao svoje i zajedničke izražavajući time volju da zajedno izvrše delo“.

Prilikom donošenja odluke o kazni, Apelacioni sud je od olakšavajućih okolnosti na strani okrivljenih cijenio njihov raniji život, da su u vrijeme izvršenja krivičnog djela imali 21, odnosno 24 godine, kao i njihove porodične prilike.

Kao otežavajuću okolnost sud je cijenio težinu izvršenog krivičnog djela i nastale posljedice, odnosno kako je tom prilikom stradalo petoro ljudi, od čega četiri žene i djevojčica od 12 godina, kao i da su ubijeni bili nezaštićena lica koja nisu doprinijela ovakvom ponašanju okrivljenih, niti su kod njih mogla izazvati osjećaj ugroženosti, dodaje Tanjug.